UCAPAN
MENGENAI HUDUD
Bismillahir Rahmanir Rahim,
Dengan
nama Allah yang
Maha Pemurah dan Maha
Mengasihani.
Setiap kali kita berucap atau membuat sesuatu
kita mula dengan nama Allah yang Maha Pemurah dan Maha Mengasihani.
Sementara kita menyebut sifat-sifat yang
ada pada Allah Subhanahu wa Ta'ala kita dapati ada orang
yang tidak pula mengambilkira
sama ada kita sendiri wajib mengamal
dan menunjukkan sifat-sifat ini. Sebaliknya
apabila menjalankan urusan-urusan Islam jika terdapat tafsiran al-Quran dan
Sunnah yang
tidak secocok dengan sifat-sifat yang ada pada Allah
Subhanahu wa Ta'ala, mereka terima sahaja tanpa menyoal sama ada ianya adalah daripada ajaran al-Quran
atau Sunnah atau kerana kesilapan dalam kefahaman dan tafsiran
ajaran-ajaran ini.
Antara kita ada juga yang tidak cuba mengikut atau menghayati
sifat-sifat yang ada pada Allah Subhanahu wa
Ta'ala. Antara kita ada yang
bukan sahaja tidak penyayang dan pengasih, tetapi juga mudah bertindak dengan tidak adil kepada umat Islam yang
lain dan umat manusia. Mereka ini tidak menganggap kebengisan atau ketidakadilan mereka sebagai bertentangan
dengan ajaran Islam. Dengan ini maka
agama Islam tercemar dan orang Islam tidak dihormati.
Agama Islam disampaikan kepada umat manusia melalui bahasa
Arab asli. Namun tiap seorang Arab tidak mungkin
memahami ajaran Islam hanya kerana ia faham dan menggunakan
bahasa Arab setiap hari.
Untuk memahami ajaran al-Quran dan Sunnah Nabi,
semua orang Arab perlu kepada tafsiran dan penjelasan
oleh orang yang sudah mempelajari agama dan
membaca serta mentafsir ajaran al-Quran dan Sunnah. Tetapi
tafsiran dan penjelasan oleh pakar-pakar agama ini bergantung kepada
pengertian dan kefahaman atau fikh mereka tentang
apa yang mereka baca
dalam Quran
dan Hadith. Selepas itu apa yang
disampaikan oleh mereka kepada orang Arab pun bergantung
kepada terjemahan mereka ke bahasa
Arab harian. Ini mendedahkan mereka kepada
dua kemungkinan. Jika kefahaman orang yang
menyampai ajaran Quran dan Hadith salah, maka salahlah ajaran mereka. Yang kedua jika penterjemahan ke bahasa Arab
harian salah, maka salahlah ajaran. Kemungkinan kesalahan berlaku
menjadi lebih apabila orang bukan Arab tetapi faham bahasa Arab cuba menyampaikan
ajaran Quran dan Hadith dalam bahasa bukan Arab. Kefahaman
dan tafsirannya mungkin salah di samping penterjemahannya juga salah.
Kemungkinan kesalahan berlaku apabila seorang bukan Arab menyampaikan ajaran Islam dalam bahasa bukan Arab adalah sama dengan kemungkinan kesalahan berlaku apabila
orang Arab
yang fasih dalam bahasa bukan Arab mengajar melalui syarahan atau buku
dalam bahasa berkenaan. Justeru itu janganlah sesiapa mendakwa bahawa ajarannya lebih
tepat hanya kerana ia faham bahasa Arab. Ianya
juga mungkin salah sama seperti orang Arab yang menulis dalam bahasa lain.
Orang yang mempelajari agama Islam yang tidak memahami bahasa Arab tidak semestinya selalu
salah berbanding dengan orang yang memahami bahasa Arab. Semua pihak terdedah kepada kesalahan
kefahaman atau tafsiran atau penterjemahan oleh diri
sendiri atau oleh ulama.
Amatlah angkuh bagi orang Melayu yang faham bahasa
Arab moden mendakwa bahawa hanya kefahaman dan tafsiran
mereka sahaja yang tepat dan sesiapa yang mempelajari
agama melalui tafsiran dan kefahaman ulama lain dalam bahasa bukan
Arab tidak tepat
dan tidak boleh diterima. Tiap
kali mereka mengulas tafsiran mereka dalam bahasa bukan Arab, mereka juga boleh melakukan kesalahan sama seperti orang
yang menulis buku-buku agama dalam bahasa bukan Arab.
Tidak ada perbezaan antara orang yang tahu bahasa Arab dan mengajar dalam bahasa Melayu, dengan orang yang juga tahu bahasa Arab dan menulis dalam bahasa Melayu.
Perbezaan tafsiran terhadap ajaran Islam memang
berlaku sepanjang zaman, walaupun di kalangan orang yang berbahasa Arab. Ini adalah oleh kerana terdapat dalam al-Quran bukan sahaja
ayat-ayat yang jelas dan terang seperti yang menyatakan babi dan zina adalah haram.
Tetapi terdapat kebanyakan daripada ayat-ayat dalam al-Quran
yang memberi panduan secara umum. Ini
memang begitu kerana panduan ini adalah untuk keadaan
yang berbeza-beza. Dengan itu tafsiran
ayat-ayat ini melalui proses ijtihad sekali pun boleh berbeza mengikut kefahaman
atau fikh pentafsir atau keadaan atau zaman.
Hanya kerana ada perbezaan tafsiran ini tidak
bermakna yang satu itu betul dan yang lainnya semua salah.
Semua tafsiran mungkin betul dan semua mungkin salah, dan juga mungkin ada yang
betul dan mungkin ada yang salah antara tafsiran-tafsiran yang dibuat.
Bukanlah suatu perkara yang mustahil bagi hasil ijtihad yang dahulu dibatal atau diubah oleh
ijtihad yang kemudian. Yang tidak boleh diubah atau dipinda ialah
ayat-ayat al-Quran dan Hadith yang sahih.
Ahli fikh
boleh mempunyai kefahaman yang berbeza berkenaan ayat dan Hadith yang sama.
Oleh kerana terdapat perbezaan tafsiran ajaran Islam dalam al-Quran dan Hadith maka terbentuklah banyak mazhab. Tidak ada satu mazhab yang berhak mendakwa bahawa ianya sahaja Islam, dan yang lain tidak Islam.
Walaupun ada
ajaran yang tetap menyeleweng dan tidak Islam tetapi mazhab-mazhab yang diiktiraf,
walaupun berbeza, tidak boleh didakwa tidak Islam dengan sewenang-wenangnya.
Yang ditegah oleh
agama Islam ialah perpecahan di kalangan ummah. Dalam
Surah Al-An'am Ayat 159 Allah berfirman yang bermaksud:
"Sesungguhnya orang-orang yang memecahbelah agamanya dan mereka menjadi beberapa golongan,
tidak ada sedikit pun tanggungjawab terhadap mereka .... Allah yang
akan memberitahu kepada mereka apa yang telah mereka perbuat"
Dakwaan oleh PAS bahawa sesiapa tidak menerima undang-undang hudud PAS menjadi murtad amatlah bertentangan
dengan ajaran Islam yang memberi kelonggaran dalam mentafsir ajaran Islam sehingga
perbezaan boleh berlaku. Kita dibenar menolak
atau menerima mana-mana tafsiran.
Undang-undang hudud PAS adalah hasil kefahaman atau
fikh dan tafsiran orang PAS akan ajaran al-Quran dan hukum syarak. Ia juga adalah hasil kepentingan politik parti. Ia tidak menjadi sebahagian daripada ajaran
Islam yang mesti diterima oleh
semua orang Islam. Ia tidak pun termasuk
dalam ajaran Islam hasil kefahaman dan tafsiran imam-imam yang diiktiraf baik oleh
puak Sunni atau Syiah.
Kita tidak menafikan adanya orang yang boleh menjadi murtad.
Ada syarat dan perbuatan tertentu yang membolehkan kita mendakwa orang itu murtad. Penolakan undang-undang PAS tidak termasuk
dalam syarat-syarat ini. Bahkan
undang-undang PAS juga tidak memasukkan
'kesalahan' menolak undang-undang PAS sebagai sebahagian daripada perbuatan
irtidad atau
riddah. Ini boleh dilihat
dalam seksyen 23 dalam undang-undang PAS.
Oleh itu PAS
tidak boleh mendakwa
bahawa undang-undangnya tepat dan menjadi sebahagian daripada
ajaran Islam. Kesahihan undang-undang PAS pun belum boleh
ditentukan. Ia mungkin bertentangan
dengan ajaran Islam sendiri.
Untuk menentukan
sama ada undang-undang
hudud PAS Kelantan mematuhi hukum
hudud dalam Islam, tidak ada ujian yang lebih tepat daripada penilaian terhadap adil atau
tidak adilnya hukuman yang akan dihasilkan oleh undang-undang PAS. Jika adil maka kemungkinannya
ialah ia diasaskan kepada
hukum-hukum Islam. Jika hukuman yang dibuat berasaskan kepada undang-undang PAS
itu jelas dan nyata tidak adil maka mustahillah ia adalah berasaskan kepada hukum-hukum Islam sepenuhnya
yang juga mengambilkira
maslahah Am Syariah. Soal berat atau
tidak hukum Islam berbanding dengan hukum dalam undang-undang semasa tidak perlu
diambilkira.
Sebagai contoh untuk kajian, kita boleh
mengambil kes rogol. Secara ringkas
seorang wanita
yang belum kahwin dirogol. Ia membuat
pengaduan terhadap orang yang
merogolnya, orang yang dikenali olehnya. Apakah
yang akan berlaku dengan kes ini mengikut
undang-undang PAS, iaitu Seksyen 10 berkenaan Zina.
Untuk mengesahkan bahawa wanita itu benar-benar
telah dirogol dan bukan ianya dengan rela
hati berzina, empat orang saksi yang terdiri daripada orang yang tidak berdosa
besar dan
tidak melakukan dosa-dosa kecil berulangkali diperlukan.
Saksi seperti ini sudah tentu sukar didapati.
Yang pertamanya, perogol tidak merogol di
hadapan saksi. Ia sudah tentu tidak ingin
mendedahkan dirinya kepada hukuman yang
berat yang akan dikenakan ke atasnya. Jika hukuman tidak
berat sekalipun ia tidak akan mendedahkan dirinya.
Saksi yang
mulia tidak akan berdiam diri melihat
perbuatan merogol berlaku di hadapan mereka.
Tentulah mereka tidak bertanggungjawab jika mereka melihat jenayah
yang begitu
dasyat berlaku di hadapan mereka tanpa memberi pertolongan. Jika mereka tidak cuba menolong maka mereka akan menjadi orang yang bersubahat dengan perogol. Ini bermakna mereka turut berdosa dan tidak layak lagi untuk
menjadi saksi yang boleh diterima.
Hanya jika mereka dipaksa
menyaksi dan diugut oleh perogol atau rakan-rakannya mungkin saksi terpaksa menyaksi tanpa
membuat apa-apa. Keadaan ini tidak mungkin berlaku melainkan
dalam peperangan umpamanya, di waktu mana rogol berlaku
tanpa apa-apa sekatan seperti
di Bosnia, di mana orang Serb yang bukan Islam sering merogol. Tetapi
mereka bukan Islam dan mengikut undang-undang PAS mereka tidak akan dikenakan hukum
hudud.
Yang jelas
ialah mangsa rogol yang membuat pengaduan tidak mungkin mendapat saksi-saksi yang boleh diterima di bawah undang-undang PAS.
Dengan itu perogol tidak boleh didakwa di bawah undang-undang PAS.
Undang-undang
PAS juga tidak
akan menerima 'circumstantial
evidence' iaitu tanda-tanda pada mangsa yang membuktikan
ia telah dirogol.
Undang-undang PAS tidak menerima kesan
atau cedera luka di tempat-tempat berkenaan atau
tanda-tanda pada perogol yang menunjuk mangsanya telah melawan untuk mempertahankan
kehormatannya.
Dengan tidak adanya saksi yang empat yang
diterima sah oleh undang-undang
PAS dan penolakan 'circumstantial
evidence' maka pengaduan dan tuduhan oleh mangsa rogol
akan ditolak. Perogol akan terlepas
daripada apa-apa hukuman.
Sementara itu jika wanita yang tidak berkahwin melahirkan anak maka ia dianggap telah
melakukan zina. Oleh kerana ia tidak dapat
membuktikan ia telah dirogol maka ia tidak akan dapat mempertahankan dirinya daripada tuduhan zina apabila ia hamil dan melahirkan anak. Mengikut undang-undang PAS
wanita yang tidak berkahwin tetapi melahirkan anak adalah salah kerana zina. Dengan
itu ia akan dihukum kerana berzina. (Seksyen 46 Sub seksyen 2) -- Undang-undang PAS.
Hukuman ini berat, jika yang melakukan zina itu telah berkahwin, boleh dihukum dengan rejam sampai mati. Jika dia belum berkahwin, boleh
dihukum dengan sebatan sebanyak 100 kali. Terdapat
pandangan baru dalam hukuman rejam ke atas orang yang telah berkahwin
tetapi ini telah tidak diambil kira.
Apakah boleh umat Islam menerima bahawa menghukum mangsa rogol tetapi
melepaskan orang yang merogol adalah adil?
Kita boleh kata bahawa
wanita sepatutnya menjaga dirinya dan tidak bergerak ke mana-mana tanpa muhrim untuk
mengelak daripada dirogol.
Tetapi kita tahu bahawa walau bagaimana dijaga sekalipun akan ada wanita yang akan
dirogol. Mereka boleh diculik walaupun selalu
berada dengan muhrim. Kemudian mereka boleh
dirogol.
Apakah kita boleh terima bahawa menghukum
mangsa jenayah dan melepaskan penjenayah adalah adil?
Sudah tentu siapa sahaja akan
menganggap hukuman seperti ini tidak adil, bahkan menganiayanya. Apakah wanita dalam masyarakat yang sanggup
menghukum mereka jika mereka dirogol akan berasa terselamat?
Apakah masyarakat yang begitu
tidak adil sehingga melepaskan perogol dengan sewenang-wenangnya
akan menjadi tenteram? Apakah ada
keadilan dalam masyarakat yang sedemikian?
Islam adalah
agama yang membawa keadilan kepada Arab Jahiliah dan kepada umatnya yang lain. Islam menjamin keadilan
bagi semua rakyat yang berada dalam negara Islam dan
masyarakat Islam. Islam tidak mungkin mengizinkan
etidakadilan menjadi sebahagian daripada
ajarannya. Islam tetap menegakkan keadilan
dan mempertahankannya. Kezaliman bukan
sesuatu yang menjadi sifat KeIslaman.
Firman Allah S.W.T. dalam Surah Saad Ayat 27 -
bermaksud;
" Dan tiadalah kami mencipta langit
dan bumi serta segala yang ada di antara keduanya sebagai ciptaan yang tidak mengandungi hikmat dan keadilan ".
Dalam
Surah Asy-Syura Ayat 17 Allah Berfirman bermaksud,
" Allah yang menurunkan Kitab suci dengan membawa
kebenaran, dan menurunkan keterangan yang menjadi
neraca
keadilan ".
Dalam Surah Arrahman Ayat 7 -
" Dan langit dijadikannya
tinggi serta Ia mengadakan undang-undang
dan peraturan neraca keadilan ".
Ayat 8
" Supaya kamu tidak melampau
batas dalam
menjalankan keadilan ".
Justeru itu sebarang kezaliman yang berlaku dalam masyarakat Islam bukanlah
kerana ajaran
Islam. Sebarang kezaliman dalam masyarakat Islam dan
negara Islam adalah kerana umat Islam atau pemimpin Islam
atau Kerajaan Islam idak mengikut ajaran Islam
atau mereka menyalahtafsirkan ajaran Islam yang sebenar.
Dan ini memang kerap berlaku dan enyebabkan masyarakat dan negara Islam menjadi mundur, tidak tertib, kucar-kacir dan lemah.
Undang-undang
PAS adalah hasil tafsiran PAS terhadap ajaran agama Islam. Ia bukanlah undang-undang Islam yang
sli. Ia juga bukan
mengikut tafsiran ajaran Islam yang tepat. Ia
adalah hasil kefahaman dan kajian agama Islam ang dibuat
oleh orang-orang yang mempunyai kefahaman Islam yang tidak mendalam. Lebih buruk lagi ialah ia dibuat oleh orang dan puak yang mempunyai kepentingan tertentu, yang mana kepentingan ini tidak ada kena
mengena dengan kepentingan Islam. Kepentingan
Islam dalam sesebuah negara mengambilkira maqasid Am Syariah. Ini telah diketepikan. Ia
adalah dipengaruhi oleh kepentingan politik sebuah parti politik yang dicipta oleh
orang yang
beragama Islam yang sama dengan
orang Islam lain di zaman ini dan dalam sejarah Islam.
Dan kita lihat bagaimana berkali-kali orang Islam
atau Kerajaan
orang Islam sengaja menyalahtafsirkan ajaran agama
Islam untuk kepentingan mereka.
Sudah
tentu undang-undang PAS hasil tafsiran PAS termasuk dalam tafsiran golongan tersebut. Ini
bukan kali pertama yang orang Islam membuat kesuatu yang tidak Islam tetapi berselindung dengan agama
Islam. Sepanjang sejarah Islam
perkara ini berlaku. Jika tidak kenapakah orang Islam yang
bersaudara berperang sesama sendiri?
Tidakkah peperangan sesama
Islam bertentangan dengan ajaran Islam?
Tetapi masing-masing mendakwa mereka berperang
kerana Islam, bahkan menggunakan nama Allah.
Ajaran Islam tidak salah. Adalah mustahil ajaran Islam menghasilkan
undang-undang yang begitu jelas tidak adil
seperti yang telah
dihuraikan berkenaan kes rogol.
Ketidakadilan tidak boleh berlaku jika ajaran agama Islam
dilaksanakan. Jika ia berlaku maka ia bukan
daripada ajaran agama Islam. Adalah dusta
jika sesiapa berkata ketidakadilan adalah Islam dan keadilan
adalah tidak Islam.
Lebih buruk lagi ialah undang-undang PAS bukan sahaja
tidak adil tetapi ia menyebabkan agama Islam
menjadi ejekan orang lain, memburukkan imej Islam, dan memisah serta
menjauhkan orang lain daripada agama Islam
dan orang Islam. Jika undang-undang PAS dilaksanakan maka
bilangan penganut agama Islam tidak
akan bertambah, bahkan akan berkurangan. Sebaliknya kita tahu Islam telah berkembang
sebelum ada PAS dan undang-undang PAS.
KeIslaman orang PAS sendiri adalah kerana tidak ada PAS dan undang-undang PAS di zaman orang Melayu menerima Islam.
Kerana ketidakadilan
ini sahaja pun kita tidak boleh terima undang-undang PAS sebagai
undang-undang Islam sebenar. Tetapi undang-undang PAS mempunyai unsur-unsur dan
kesan-kesan lain yang
buruk yang juga tidak Islam. Umpamanya di negara berbilang kaum seperti
di Malaysia ianya dihadkan oleh Kerajaan PAS kepada orang Islam sahaja.
Di zaman Nabi memang benar orang Yahudi dihukum dengan undang-undang mereka semasa Nabi memerintah di Madinah. Tetapi hukuman di bawah undang-undang
Taurat Yahudi
adalah sama berat dengan hukuman di bawah undang-undang Islam.
Apabila orang Islam memerintah negara-negara
yang mempunyai rakyat yang bukan beragama Islam, umpamanya orang Kristian
Koptik di Mesir, undang-undang
yang dikenakan ke atas orang Koptik
ialah undang-undang yang dicipta oleh Kerajaan Islam hasil kajian dan
interpretasi mereka terhadap ajaran Islam. Oleh
itu orang Koptik tidak dikenakan bayaran zakat dan fitrah.
Mereka dikenakan cukai kepala, atau jizyah iaitu
tiap seorang orang Koptik dikenakan cukai
sekian banyak tiap-tiap tahun.
Ini juga amalan beberapa Kerajaan Islam dahulu. Setelah membayar jizyah mereka
mendapat perlindungan. Mereka boleh
dikecualikan daripada perkhidmatan
ketenteraan. Dengan mengenakan jizyah maka cukai ke atas orang
bukan Islam menjadi sama dengan orang Islam. Tidak
siapa boleh berkata jizyah tidak adil atau
zakat tidak adil.
Ini adalah undang-undang Kerajaan Islam. Akan tetapi cara
pelaksanaannya berubah mengikut
keadaan. Ada fleksibiliti dalam pelaksanaan.
Jika masyarakat atau negara Islam lain tidak menerima atau tidak
mengamalkan sistem cukai jizyah ke atas orang bukan Islam, ini tidak bermakna
bahawa mereka
tidak Islam. Mereka masih Islam. Hanya keadaan di sesebuah negara itu yang
boleh menentukan. Dalam perkara ini kaedah
fekah ada menyatakan, " Hukum itu berubah dengan sebab perubahan masa, tempat dan
waktu " dan kaedah lain menyatakan, " Tindakan imam atau ketua negara ke atas
rakyat bergantung kepada maslahah ".
Kaedah-kaedah ini terkandung dalam prinsip yang besar yang dipanggil Siasah Syari'ah.
Undang-undang PAS tidak akan dikenakan ke atas orang bukan Islam di Kelantan. Tetapi
orang bukan Islam di Kelantan tidak
terletak di
bawah undang-undang mana-mana kitab.
Mereka terletak di bawah undang-undang ciptaan manusia.
Selain daripada itu hukum di bawah undang-undang
yang akan dikenakan ke atas orang bukan Islam amat berbeza dengan hukuman ke atas orang Islam di bawah undang-undang PAS. Sementara orang Islam
yang berzina akan dikenakan hukuman
rejam dengan batu sampai mati, orang bukan
Islam hanya akan didenda atau di penjara buat beberapa bulan atau tahun sahaja.
Bolehkah kita menerima hukuman bunuh
dan hukuman penjara itu sama?
Sebaliknya mengikut Taurat Yahudi orang yang berzina dikenakan
hukuman rejam dengan batu sampai mati, iaitu sama dengan hukuman dalam Islam. Inilah hukuman yang
dijatuhkan oleh Nabi apabila sepasang
orang Yahudi dihadapkan kepada Baginda kerana
berzina. Tidaklah ada sesiapa yang boleh berkata
hukuman ke atas orang bukan Islam
lebih ringan daripada hukuman ke atas orang Islam. Dengan
perkataan lain ketidakadilan tidak berlaku di Madinah di bawah pemerintahan Nabi.
Sekali lagi
terbukti yang undang-undang
PAS tidak sedikit pun berasas kepada maqasid syariah.
Ia akan menyebabkan ketidakadilan yang ketara berlaku
dan ketidakadilan tidak boleh dianggap sebagai Islam.
Perbezaan hukuman bagi orang Islam dan
orang bukan Islam adalah tidak Islam.
Undang-undang PAS adalah hasil tafsiran agama Islam oleh orang PAS.
Tiada ada siapa yang berhak menjadikan
tafsirannya sebahagian daripada agama Islam. Punca
dan asas agama Islam hanyalah al-Quran dan Sunnah Nabi.
Tafsiran oleh
orang lain walaupun melalui proses ijtihad
tidak menjadi sebahagian daripada
hukum Islam yang mutlak sehingga penolakannya menjadi seseorang Islam itu murtad.
Kita tahu bahawa penentuan hukuman, tafsiran atau pandangan Islam terhadap sesuatu walaupun melalui proses
ijtihad berbeza di antara kumpulan dengan
kumpulan, dan daripada satu masa ke satu masa. Apatah
lagi apabila tafsiran, hukuman dan pandangan yang dibuat tidak melalui proses ijtihad
yang sah.
Undang-undang PAS bukanlah hasil proses ijtihad yang sah. Ia
dibuat kerana kepentingan yang lain daripada agama, khususnya kerana politik
parti PAS. PAS sendiri mendakwa bahawa undang-undang ini dibuat kerana tekanan politik
oleh UMNO. Ia bukan kerana politik Islam. Politik
parti dan politik Islam bukan perkara yang sama. Dengan itu ia tidak boleh diterima sebagai sah di
sisi agama Islam.
Hukuman yang tidak sama, hukuman yang membezakan
antara pesalah yang melakukan kesalahan yang sama, hukuman yang amat berat bagi seseorang
pesalah tetapi amat ringan bagi pesalah yang lain yang melakukan kesalahan yang sama adalah tidak
adil, baik daripada segi Islam atau
bukan Islam. Hukuman yang tidak adil tidak boleh dikatakan berasaskan kepada
agama Islam. Dalam Islam
ketidakadilan tidak boleh berlaku. Jika
ia berlaku sudah tentu ia bukan daripada Islam.
Dakwaan PAS dengan sewenang-wenangnya bahawa undang-undang ciptaan PAS hanya akan
dikenakan kepada orang Islam sahaja dan tidak kepada orang bukan Islam tetap
tidak adil dan dengan itu tidak Islam.
Dalam sebuah hadis Rasulullah s.a.w. ada
bersabda,
" Sesungguhnya yang menyebabkan binasanya orang di
zaman silam ialah kerana mereka apabila
seorang yang mempunyai kedudukan di kalangan mereka mencuri mereka biarkan dan apabila orang
yang lemah di kalangan
mereka mencuri, mereka potong
tangannya. "
Islam bukan agama yang buta tuli, yang tidak
mengambilkira keadaan, yang tidak mengambilkira
masalah penganutnya dan umat Islam setempat atau keseluruhan, yang
membebankan individu Islam dan umat Islam. Sebaliknya
Islam adalah agama Tuhan yang Maha Pemurah dan Maha Penyayang, yang
memberi pertimbangan kepada segala masalah yang
dihadapi oleh penganut dan umat, yang tidak menekan dan
menyusahkan mereka. Kalaulah dalam perkara ibadah ada kelonggaran, apakah
dalam perkara perundangan tidak ada?
Allah berfirman dalam al-Quran surah al-Hajj ayat 78 yang bermaksud,
" Dan sekali-kali tidak menjadikan untuk kamu dalam agama suatu kesempitan ".
Untuk itu banyak kelonggaran diberi dalam
pengamalan ajaran-ajaran Islam, dalam
pelaksanaan dan amalan ibadat
dan sudah tentu dalam penguatkuasaan hukum. Sebagai contoh amalan rukun Islam yang lima pun
diberi kelonggaran. Bagi anak
kecil yang belum boleh
bertutur dan memahami, bagi orang yang bodoh
atau gila, lafaz dua kalimah syahadat tidak dikenakan.
Demikian bagi orang yang diancam
seksaan atau bunuh tidak melafazkan dua
kalimah syahadat tidak menjadi kesalahan asalkan diniat dalam hati.
Untuk solat, keadaan alam sekeliling
diambilkira. Yang pertamanya masa
dilonggarkan, bahkan sembahyang boleh
didahulukan atau ditangguhkan, dipendek atau dicantumkan dalam
keadaan tertentu. Bagi yang sakit yang tidak dapat bergerak
dengan sempurna, gerakbadan semasa bersembahyang
tidak diperlukan sepenuhnya sebelum
sembahyang menjadi sah. Bahkan penganut Islam boleh sembahyang sambil tidur, sambil duduk atau semasa bergerak dalam kenderaan. Untuk wuduk pun banyak kelonggaran diberi.
Islam memberi 'rukhsah' kepada umatnya.
Demikian juga dengan puasa, mengeluar zakat dan ibadat haji.
Semuanya bergantung kepada kemampuan tertentu. Tidaklah
menjadi kesalahan dan
berdosa jika tidak melakukannya kerana keadaan tidak
mengizinkan, kerana sakit, kerana miskin dan sebab-sebab lain. Jelas sekali fardhu ain pun tidak dipaksa ke atas umat dengan begitu keras
sehingga menimbul masalah dan menjadi beban kepada mereka.
Jelas bahawa semuanya dibenarkan mengikut prinsip-prinsip Islam.
Larangan terhadap orang Islam juga mengambilkira
keadaan dan masalah yang dihadapi. Daging
babi tidak boleh dimakan. Tetapi oleh kerana Islam menghargai nyawa
manusia, terutama nyawa orang Islam, daging
babi pun dihalalkan jika tidak ada makanan lain untuk menyelamatkan nyawa. Darurah membolehkan yang terlarang.
Sudah tentu dalam pelaksanaan hukum hudud,
ianya tidaklah sehingga memudaratkan orang Islam. Hukum
hudud adalah untuk keadilan dan
kebaikan ummah. Jika ini tidak tercapai
kerana keadaan atau sebab-sebab
lain, ia boleh ditangguhkan
pelaksanaannya. Sebagai contoh
dalam pemerintahan Khalifah Hisyam bin Abdul Malik, pelaksanaan
hukum hudud
telah digantungkan selama setahun. Tentu ada justifikasinya mengapa pemerintahan
Islam ketika itu tidak melaksanakan
hukuman hudud. Menguatkuasakan hukum hudud sehingga
melemahkan orang Islam, sehingga menjadi masyarakat mereka kucar kacir dan ditindas oleh orang lain tidaklah
secocok dengan amalan ibadat-ibadat
dan ajaran Islam yang lain yang memberi berbagai-bagai
kelonggaran supaya tidak menjadikan
beban kepada orang Islam.
Allah Subhanahu wa Ta'ala yang disebut
berkali-kali sebagai Yang
Maha Mengasihani dan Maha Menyayangi tidak menjadikan Islam sebagai agama yang zalim dan tidak
bertimbangrasa.
Yang menyebabkan Islam menjadi beban, zalim dan penghalang
kepada kesejahteraan umat Islam ialah orang
tertentu yang fanatik dan ingin menjadikan Islam sebagai agama ibadah dan amalan buta-tuli.
Ini mungkin benar dalam agama-agama lain yang menganggap ibadat yang menyusah dan menyeksa pengikutnya
boleh menguji
kekuatan pegangan kepada agama
berkenaan. Dengan itu banyaklah acara menyeksa diri yang diamalkan. Kadang-kadang membunuh diri dianggap perlu
dan baik bagi penganut yang setia, yang kuat kepercayaannya.
Dalam Islam tidak ada ajaran yang menyeksa diri untuk
mendapat pahala. Banyak kelonggaran diberi sehingga dalam
keadaan tertekan orang Islam boleh secara zahir menerima agama
lain tetapi secara tersembunyi terus
memegang kepada agama Islam. Sebab itu di
zaman Komunis memerintah beberapa negara Islam di Eropah Timur dan Asia Tengah, agama Islam ternampak
seolah-olah sudah hilang. Tetapi apabila sahaja Komunis ditewas, Islam kembali kepada negara-negara ini walaupun berpuluh tahun telah berlalu setelah
Islam ditegah.
Jika kelonggaran diberi dalam Islam sehingga ke
peringkat ini, apakah dalam pelaksanaan hukum hudud tidak ada sama sekali kelonggaran,
tidak ada faktor dan keadaan
yang diambilkira? Apakah
hukum hudud mesti dilaksanakan juga walau apapun keadaan sehingga mendatangkan
mudarat kepada orang Islam dan
agama Islam? Apakah dalam keadaan Islam
sudah lemah, hukum-hukum yang boleh melemahkan lagi
orang Islam
mesti dilaksanakan juga? Apakah orang Islam yang tinggal di negara majoriti bukan Islam terpaksa melaksanakan juga hukum hudud sehingga
mereka didakwa di bawah undang-undang negara berkenaan?
Bukankah Islam itu luas dan `flexible' serta mampu `respond' kepada perubahan
yang berlaku pada umat manusia, perubahan masa dan tempat. Inilah
yang menyebabkan Islam itu sesuai dengan setiap masa dan tempat.
Keadaan yang berlaku tentu diambilkira. Lebih-lebih lagi apabila
keadaan umat Islam itu berada dalam keadaan lemah
dan kurang kemampuan. Keadaan demikian boleh
dianggap sebagai berada dalam keadaan
darurat.
Islam bukan agama buta-tuli yang tidak mempedulikan keadaan sekeliling dan kesan daripada pengamalan
ajarannya. Tuhan yang Maha Mengasihani dan Maha Menyayangi
tidak akan menyeksa umatnya. Yang
buta tuli ialah sesetengah daripada ahli fikh dan pentafsir fanatik dalam Islam.
Mereka ini yang menjadikan agama Islam beban besar kepada umat Islam sehingga
mereka lemah dan tidak dapat menjayakan diri mereka walaupun untuk akhirat. Yang ingin menjadikan agama Islam
agama buta
tuli ialah mereka yang
mempunyai kepentingan lain, umpamanya politik persendirian.
Undang-undang
PAS perlu dikaji sebelum ia boleh
diterima atau
ditolak oleh sebuah Kerajaan yang ingin
menerap nilai-nilai Islam seperti Kerajaan Barisan Nasional. Sudah tentu Kerajaan tidak boleh membelakangkan
dengan sewenang-wenangnya undang-undang yang didakwa berpunca daripada ajaran Islam.
Kerajaan Barisan Nasional di Peringkat Pusat telah
mengambil masa
yang panjang untuk mengkaji undang-undang yang diluluskan
dengan begitu mudah oleh Kerajaan PAS di Kelantan.
Kajian ini belum tamat. Kajian
ini akan diteruskan. Tetapi untuk
memberi panduan kepada rakyat
negara ini,
hasil kajian hingga kini perlu dimaklumkan kepada mereka.
Ini adalah bertujuan
untuk menjaga kepentingan umat Islam di Malaysia tanpa mengira parti atau
kumpulan. Walaupun orang Islam di Malaysia terselamat dan
mampu menghadapi banyak cabaran
dunia luar, tetapi mereka masih lemah dan belum dapat memelihara keselamatan diri
mereka. Sudah tentu mereka belum boleh
menolong umat Islam yang tertindas di tempat-tempat lain.
Justeru itu, Kerajaan yang
bertanggungjawab terhadap umat Islam dan agama Islam
tidak boleh membenar mana-mana pihak melaksanakan sesuatu yang berkaitan dengan agama Islam tanpa terlebih
dahulu mengkaji baik buruk kesannya terhadap orang Islam dan agama Islam. Kerajaan Pusat bertanggungjawab dan tidak akan
mengabaikan tanggungjawab ini.
Kerajaan Negeri Kelantan tidak boleh dibenar
melakukan sesuatu yang mungkin
bertentangan dengan agama Islam.
Perkara yang pertama yang perlu ditentukan ialah
apakah undang-undang ini dibuat melalui proses yang mengikut kehendak dan amalan dalam Islam, iaitu berdasarkan kaedah feqah
yang syaamil. Jawapan secara ringkas tetapi tepat
kepada soalan ini ialah proses ini tidak digunakan.
Segala alim ulama di dalam negara, bahkan di negeri Kelantan pun,
tidak terlibat dalam proses tafsiran dan kajian ajaran
yang terdapat dalam undang-undang Hudud PAS. Yang dibuat ialah kajian yang terhad yang tidak
boleh ditafsir sebagai selari dengan kaedah
feqah dan mencapai maslahah umat Islam.
Mereka yang
diberi peluang mengambil bahagian adalah ulama daripada parti politik tertentu atau yang bersimpati
dengan parti itu sahaja. Pendirian mereka sudahpun
diketahui. Mereka tidak bebas dan
tidak mungkin mengasingkan diri daripada pendirian politik mereka. Dalam keadaan ini ajaran dan kepentingan Islam dan umat Islam tidak mendapat kedudukan yang utama dan
unggul. Kepentingan politik parti mempengaruhi fikiran dan proses kajian.
Politik Islam juga tidak mendapat tumpuan yang
unggul kerana politik parti dicampuradukkan.
Hukum hudud adalah
berkenaan dengan jenayah. Ulama yang alim dalam ajaran Islam dan hukum hakam Islam
tidak semestinya pakar dalam bidang jenayah. Keadaan dan jenayah di zaman Nabi tidak sama seperti di zaman ini.
Demikian masyarakat diMadinah,
bahkan masyarakat di negara-negara
Islam semasa hukum
hudud dilaksanakan sepenuhnya, amat berbeza dengan masyarakat di Malaysia di
waktu ini.
Masalah penduduk berbilang
kaum dengan komposisinya di Malaysia
memerlukan pertimbangan secara serius
dan istimewa. Jenis
jenayah perlu
diambil kira.
Hukuman dibawah
undang-undang biasa juga perlu diambilkira.
Untuk semua ini pendapat dan hujah-hujah daripada pakar-pakar jenayah bukan sahaja di Kelantan tetapi di
seluruh negara
(kerana undang-undang yang hendak digubal akan melibatkan secara
langsung atau secara tidak langsung rakyat
seluruh negara) perlu bersama dalam
proses ijtihad. Tidak ada bukti yang pakar-pakar ini mengambil bahagian
sepenuhnya. Ini bermakna proses
ijtihad daripada segi ini juga tidak diamalkan. Ini
menjadikan proses rundingan cetek dan tidak menepati kehendak dan semangat ijtihad.
Kerana ini sahaja pun undang-undang
PAS tidak boleh diterima
sebagai secocok dengan kehendak agama Islam. Jauh
daripada penolakannya menjadikan seseorang orang Islam itu murtad, kemungkinannya ialah penerimaannya akan menjadi
orang yang baru memeluk Islam kembali semula ke agama asal mereka.
Kajian yang
akan dibuat oleh Kerajaan Pusat terhadap undang-undang PAS tertumpu kepada semua aspek yang penting
dalam Islam.
Perkara yang akan dipersoalkan ialah apakah undang-undang PAS berkenaan dengan hukum hudud Islam
menepati dan mencapai maksud dan matlamat
hukum hudud dalam Islam?
Soal yang kedua ialah apakah undang-undang PAS akan
menjamin keadilan bagi mereka yang akan didakwa di bawahnya? Hukum hudud bukan menekan
keberatan hukum dalam Islam tetapi sebaliknya adalah untuk keadilan. Menganggap keadilan tidak penting dalam Islam adalah salah.
Sebenarnya kedatangan Islamlah yang membawa keadilan kepada Arab Jahiliah dan
masyarakat lain yang menerima Islam. Sebab keadilannyalah Islam mudah diterima.
Secara sambil lewa dan mudah pemimpin PAS mendakwa
bahawa undang-undang PAS tidak akan dipaksakan ke atas orang bukan Islam. Dakwaan ini dibuat kerana kepentingan politik.
Walaupun Nabi sendiri tidak menggunakan
undang-undang Islam untuk mengadili orang bukan Islam, tetapi hasilnya masih keadilan bagi semua pihak, yang Islam dan
yang bukan Islam.
Tetapi jika undang-undang PAS diguna untuk orang
Islam dan undang-undang jenayah biasa diguna untuk bukan Islam maka hasilnya ialah perbezaan hukuman yang amat ketara antara penjenayah Islam dan penjenayah bukan Islam bagi jenayah
yang sama. Perbezaan hukuman untuk jenayah yang
sama amatlah tidak adil bagi apa juga sistem nilai atau
agama.
Daripada kajian yang telah dibuat amatlah jelas
bahawa undang-undang PAS Kelantan adalah tidak menepati
sepenuhnya undang-undang, semangat dan
sifat-sifat yang ada pada agama Islam. Ia tidak mengasaskan sepenuhnya kepada maqasid syariah.
Undang-undang PAS bukan sahaja tidak boleh
diterima tetapi setakat ini hendaklah ditolak.
Ini tidak bermakna kita menolak hukum hudud. Kita hanya menolak tafsiran
dan undang-undang PAS Kelantan yang tidak serasi dengan maqasid syariah. Penolakan sesuatu yang salah adalah wajib jika
kita berpegang kepada ajaran Islam.
UMNO tidak melihat undang-undang
ini sebagai UMNO, sebagai
sebuah Parti Politik. UMNO mengasingkan parti dan politik dalam perkara
ini. UMNO hanya mengkaji daripada sudut agama semata-mata. Siapa juga mesti kaji, terima atau tolak undang-undang PAS daripada sudut agama. Adalah salah melihat undang-undang Islam daripada
sudut atau kepentingan Parti. UMNO
tidak berbuat demikian.
Yang menolak dan patut menolak undang-undang PAS
ialah orang Islam dalam UMNO. Pendirian UMNO sehingga kini ialah kerana orang
Islam dalam UMNO belum mendapat
bukti kajian yang tepat dilakukan berlandaskan
ilmu feqah dan maqasid syariah. la bukanlah satu keputusan yang dibuat oleh UMNO secara sewenang-wenang.
Saya bercakap di sini sebagai seorang orang
Islam yang dipertanggungjawab sebagai Presiden UMNO. Saya juga dipertanggung jawatan Perdana Menteri Kerajaan
Malaysia. Soal undang-undang PAS bukan soal Dewan Rakyat
semata-mata, walaupun Dewan Rakyat
mempunyai peranan mengikut Perlembagaan Negara.
Kerajaan perlu mengkaji secara teliti
undang-undang PAS Kelantan. Satu badan yang
terdiri daripada orang Islam yang pakar dalam agama, hukum hakam dan jenayah perlu ditubuh. Mereka
ini hendaklah terdiri daripada orang yang
tidak mempunyai apa-apa kepentingan yang lain selain pegangan
kepada agama
Islam. Namun mereka perlu kepakaran bukan sahaja dalam agama
Islam tetapi juga dalam agama-agama lain dan dalam bidang jenayah dan undang-undang
sivil dan jenayah. Seperti biasa mereka perlu mengambilkira
keadaan semasa yang mempengaruhi
amalan dan pelaksanaan ajaran, ibadat dan hukum dalam Islam.
Kerajaan
Malaysia, sebagai Kerajaan yang bertanggungjawab terhadap agama
dan umat Islam di Malaysia akan mengambil tindakan untuk menubuhkan
badan ini. Sementara itu undang-undang
PAS tidak boleh diterima atau dilaksanakan
oleh sesiapa kerana
ia masih bukan undang-undang Islam dan bukan
undang-undang negara.